Typy niedosłuchów

Niedosłuch to, innymi słowy, ograniczenie funkcji słuchowej. Utrudnia to w sposób ograniczony lub intensywny odbieranie dźwięków płynących z otoczenia, w tym także mowy. W zależności od stopnia zaawansowania wyróżnia się cztery typy niedosłuchu: lekkie, umiarkowane, znaczne i głębokie. Natomiast ze względu na typ zachodzących zmian, dokonuje się jeszcze innej klasyfikacji. Opisujemy ją poniżej.

Przyczyny niedosłuchu

Są różne powody, dla których niedosłuch w ogóle pojawia się u pacjenta. Do najczęstszych przyczyn należą:

• urazy mechaniczne ucha lub głowy,
• zapalenie ucha środkowego,
• guzy,
• wady wrodzone,
• zbyt wysokie ciśnienie,
• infekcje wirusowe (np. świnka, grypa, różyczka),
• zaburzenie mikrokrążenia w uchu wewnętrznym (skutek zatoru lub zakrzepicy).    

Coraz częściej mówi się też o tym, ze za niedosłuch może odpowiadać nadmierny hałas, z którym dziś społeczeństwo ma do czynienia praktycznie na co dzień. Zbyt duża wartość decybeli sprawia, że w kosteczkach słuchowych dochodzi do powstawania mikrourazów – wyjaśnia specjalista z firmy Amfon. Następnie postępuje degradacja komórek nerwowych, a te odpowiadają za odbiór dźwięku i przesłanie go do mózgu.

Niedosłuch przewodzeniowy

Pierwszy rodzaj niedosłuchu nazywany jest niedosłuchem przewodzeniowym. Dotyczy on zmian zachodzących w bezpośrednio obszarze błony bębenkowej. Pojawia się nagle i charakteryzuje się pogorszeniem słuchu w zakresie niskich dźwięków.

Każda tego typu zmiana wymaga konsultacji lekarskiej. Być może będzie również potrzebne badanie słuchu.

Pacjenci skarżą się na to, że nie słyszą lub gorzej słyszą wyższe częstotliwości – trudno jest im zatem zrozumieć głosy dziecięce lub niektóre kobiece. Z kolei nie jest dla nich trudnością zrozumienie standardowej rozmowy telefonicznej i nie mają problemu z rozszyfrowaniem mowy w hałaśliwym środowisku. Pogorszeniu słyszenia może towarzyszyć także uczucie zatkanego jednego lub obydwu uszu, ale nie ból.

Niedosłuch odbiorczy

Kolejnym rodzajem jest niedosłuch odbiorczy, który najczęściej pojawia się u osób w podeszłym wieku. Wynika on z tego, że wraz z procesami starzenia się organizmu, stopniowo zanikają komórki słuchowe. Czasem do takiego niedosłuchu może jednak dojść na skutek innych schorzeń, takich jak zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych, stwardnienie zanikowe boczne czy reumatoidalne zapalenie stawów.

Najczęstszymi objawami niedosłuchu odbiorczego jest pogorszenie słuchu w zakresie wysokich dźwięków, trudności z usłyszeniem pukania do drzwi lub dzwoniącego telefonu.

Niedosłuch przewodzeniowo-odbiorczy (mieszany)

Ten rodzaj niedosłuchu charakteryzuje się tym, że łączy zmiany zachodzące w uchu wewnętrznym oraz te w zewnętrznym przewodzie słuchowym. Szacuje się, że jest to najczęściej występujące laryngologiczne schorzenie związane z pogorszeniem jakości słyszenia.

Przebieg wygląda w ten sposób, że w początkowych etapach uszkodzenie ma charakter wyłącznie przewodzeniowy, ale z biegiem czasu dochodzą kolejne objawy. Przy niedosłuchu mieszanym ubytek słuchu nie przekracza 60 dB, natomiast przewodnictwo kostne jest zachowane w przypadku niskich tonów.

Niedosłuch centralny

Ostatnim rodzajem jest niedosłuch centralny, który występuje wówczas, gdy nerw słuchowy nie może przewodzić sygnałów do mózgu. Jest to rzadziej występujące, ale wyjątkowo dokuczliwe schorzenie.